We zijn echter nog maar net buiten Jasper of we zien aan beide zijden van de weg oude bekenden staan: Wapiti's. De dieren liepen hier de andere jaren ook steeds in deze buurt rond.
Na iets meer dan een uur (we rijden max 60km/u in de hoop nog wat wild te kunnen spotten) komen we aan bij de Sunwapta Falls. Er staan nog een paar andere auto's waarvan er één wordt 'bewaakt' door 2 raven. Eén van de 2 komt nieuwsgierig naar ons gelopen terwijl de andere trouw op post blijft.
Het eerste wat ons opvalt is de absolute stilte. De vorige keren hoorde je de waterval al bulderen tot op de parking.
Van de Upper Fall is eigenlijk niet veel te zien. Het is haast jammer dat er zoveel sneeuw ligt dat je het ijs nauwelijks ziet.
Aan de overzijde is een goed aangetreden pad dat langs de balustrades loopt. Op een splitsing is het andere pad veel minder aangetreden en we besluiten daaruit dat de meeste mensen dus rechtdoor lopen naar de Lower Falls. Wij dus ook, maar achteraf gezien is iedereen even dom om te doen wat anderen doen. Het pad duikt ineens steil naar beneden, loopt een eindje langs de flank van de berg om dan weer steil naar boven te gaan. Eénmaal boven komt van rechts het pad dat minder aangetreden is en naar links is het dan weer duidelijk dat iedereen die kant op is gelopen.
Uiteindelijk komen we na een wandeling van iets meer dan 2 km bij de Lower Falls. En het was alle moeite waard. Alleen weer jammer van de vele sneeuw, maar je kunt niet alles hebben.
Op de terugweg zijn we iets slimmer en lopen bij de aftakking rechtdoor: niks meer dalen en stijgen, maar gewoon vlak lopen en ook nog een stukje korter. Op de parking zien we dat één van de raven nu al balancerend op de haaievinantenne onze auto bewaakt.
Op de terugweg is het weer puur genieten van het landschap. We doen dit traject nu voor de 5de of 6de keer en het blijft verwonderlijk mooi.
We stoppen nog bij een paar uitkijkpunten om wat foto's van de Athabasca vallei te maken. Er zijn wel wat wildsporen te zien beneden, maar wild zelf krijgen we niet te zien. Nochtans zouden hier witte berggeiten zitten.
Aan de Athabasca Falls is het druk: er lopen minstens 20 mensen rond! En ook hier weer, veel ijs, nog meer sneeuw en een beetje stromend water dat onder het ijs uit komt. (filmpjes volgen nog, want daar is het beter op te zien dan op de foto's)
Ondanks de zon is het erg koud (rond de -13° en daar nog een beetje wind bij) en we zijn dan ook blij wanneer we terug in de auto zitten. We stoppen nog op de brug over de bevroren Athabasca voor een foto in elke richting.
En we rijden nog even naar een paar andere plekken waar wandelingen vertrekken. Deze zijn echter te lang om nu nog te doen en komen dus op het programma voor de volgende dagen. Rond 16:30 zijn we terug in Jasper. Nog wat door de winkelstraat kuieren, winkel in, winkel uit en tegen 17:15 gaan we eten in de Jasper Brewery. Nét op tijd daar want het komende kwartier loopt de tent stampvol met mensen die terugkomen van het het skiën.
Terug op de kamer nog even aan de blog gewerkt en om 21u lig ik al weer horizontaal met de ogen dicht... Ik kan het zelfs niet meer opbrengen om 's nachts uit te kijken naar noorderlicht 😔
Morgenmiddag gaan we onder begeleiding over de bodem van de Maligne Canyon wandelen.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten